มาดูวิธีการดูแลพ่อพันธุ์บ้างนะครับ
ในช่วงหน้าฝนนี้เรามีไก่พ่อพันธุ์ใหม่ เกิดขึ้นจำนวนมาก ไก่พ่อพันธุ์ในความหมายของผมคือ ไก่ที่ปลดระวางจริง ๆ คือไม่สามารถนำไปชนใหม่ได้
ปกติไก่ชนไทยจะใช้เลี้ยงชนได้ในช่วงอายุ 1-2 ปี หรือประมาณช่วงอายุ 9เดือน ถึง 30 เดือน เกินนี้มักจะเลี้ยงยาก ยิ่งไก่ใหญ่รอย 3.3 กก ขึ้นไป อายุมากยิ่งเลี้ยงไม่ได้เลย แต่รอยเล็กอาจจะเลี้ยงได้ถึงอายุ 3 ปี เช่นไก่พม่า
อย่างไรก็ตามไก่อายุมากถึงนำมาเลี้ยงก็จะเลี้ยงลำบากกว่าพวกหนุ่ม ๆ แน่นอน ดังนั้นส่วนหนึ่งจึงปลดระวางทำพ่อไก่
ไก่พ่อพันธุ์ถ้าเราจะให้มันมีความสมบูรณ์ยาวนานก็มีเทคนิคการดูแลเช่นกัน เทคนิคที่สำคัญคือ
1. กรณีไก่ขังผสมพันธุ์ โปรดระวังอย่าให้อาหารเยอะเกินไป คนเลี้ยงจะมักง่ายให้อาหารร่วมกับตัวเมียกินทั้งวัน ผลคือมันอ้วนเกินไป หรือกินหัวอาหารมากเกินไปมันก็อ้วนเกินครับ ไก่ที่อ้วนเกินไปจะแก่ง่ายผสมพันธุ์น้อยลง ร่างกายไม่แข็งแรง ก็เหมือนคนอ้วนครับสมรรถภาพทางเพศและทางร่างกายส่วนต่าง ๆ จะลดลง ดังนั้นจึงโปรดลดความอ้วนครับ
2. ควรเน้นผสมแบบไคลแม็กส์ คือขังตัวผู้เลี้ยงดูแลต่างหากตัวเมียก็ปล่อยไว้ต่างหาก ได้เวลาค่อยจับมาผสมกันครับ แบบนี้เราสามารถควบคุมอาหารพ่อพันธุ์ได้ดี มันจะแข็งแรงใช้ทำพ่อได้ยาวนานหลายปีครับ แต่ถ้าทำตามแบบข้อ 1 อายุ 3 ปีก็โทรมแล้วครับ
3. กรณีการปล่อยผสมตามธรรมชาติ แบบนี้ดีสุด ให้ไก่คุมฝูงตัวเมียสัก 2-3 แม่ ปล่อยไปเรื่อย เน้นธรรมชาติที่หากินได้เอง ให้อาหารเสริมแต่น้อย ห้ามใช้รำ ปลายข้าว หัวอาหาร ถ้าเสริมก็เน้นเสริมข้าวเปลือกธรรมดา ดังนั้นสภาพแวดล้อมบริเวณที่ปล่อยจึงต้องเลือกหน่อยครับ ให้มีแหล่งอาหารธรรมชาติ มีต้นไม้ออกผลตามฤดู ให้สุกหล่นมาให้กิน มีหญ้าร่มไม้ให้ขุ้ยเขี่ยและพักอาศัย แบบนี้ไก่พ่อพันธุ์แข็งแรงยั่งยืนครับ ประมาณว่าจัดเป็นรีสอรทให้พักผ่อนนะครับ หรือจัดแบบบ้านเล็กในป่าใหญ่
ในช่วงหน้าฝนนี้เรามีไก่พ่อพันธุ์ใหม่ เกิดขึ้นจำนวนมาก ไก่พ่อพันธุ์ในความหมายของผมคือ ไก่ที่ปลดระวางจริง ๆ คือไม่สามารถนำไปชนใหม่ได้
ปกติไก่ชนไทยจะใช้เลี้ยงชนได้ในช่วงอายุ 1-2 ปี หรือประมาณช่วงอายุ 9เดือน ถึง 30 เดือน เกินนี้มักจะเลี้ยงยาก ยิ่งไก่ใหญ่รอย 3.3 กก ขึ้นไป อายุมากยิ่งเลี้ยงไม่ได้เลย แต่รอยเล็กอาจจะเลี้ยงได้ถึงอายุ 3 ปี เช่นไก่พม่า
อย่างไรก็ตามไก่อายุมากถึงนำมาเลี้ยงก็จะเลี้ยงลำบากกว่าพวกหนุ่ม ๆ แน่นอน ดังนั้นส่วนหนึ่งจึงปลดระวางทำพ่อไก่
ไก่พ่อพันธุ์ถ้าเราจะให้มันมีความสมบูรณ์ยาวนานก็มีเทคนิคการดูแลเช่นกัน เทคนิคที่สำคัญคือ
1. กรณีไก่ขังผสมพันธุ์ โปรดระวังอย่าให้อาหารเยอะเกินไป คนเลี้ยงจะมักง่ายให้อาหารร่วมกับตัวเมียกินทั้งวัน ผลคือมันอ้วนเกินไป หรือกินหัวอาหารมากเกินไปมันก็อ้วนเกินครับ ไก่ที่อ้วนเกินไปจะแก่ง่ายผสมพันธุ์น้อยลง ร่างกายไม่แข็งแรง ก็เหมือนคนอ้วนครับสมรรถภาพทางเพศและทางร่างกายส่วนต่าง ๆ จะลดลง ดังนั้นจึงโปรดลดความอ้วนครับ
2. ควรเน้นผสมแบบไคลแม็กส์ คือขังตัวผู้เลี้ยงดูแลต่างหากตัวเมียก็ปล่อยไว้ต่างหาก ได้เวลาค่อยจับมาผสมกันครับ แบบนี้เราสามารถควบคุมอาหารพ่อพันธุ์ได้ดี มันจะแข็งแรงใช้ทำพ่อได้ยาวนานหลายปีครับ แต่ถ้าทำตามแบบข้อ 1 อายุ 3 ปีก็โทรมแล้วครับ
3. กรณีการปล่อยผสมตามธรรมชาติ แบบนี้ดีสุด ให้ไก่คุมฝูงตัวเมียสัก 2-3 แม่ ปล่อยไปเรื่อย เน้นธรรมชาติที่หากินได้เอง ให้อาหารเสริมแต่น้อย ห้ามใช้รำ ปลายข้าว หัวอาหาร ถ้าเสริมก็เน้นเสริมข้าวเปลือกธรรมดา ดังนั้นสภาพแวดล้อมบริเวณที่ปล่อยจึงต้องเลือกหน่อยครับ ให้มีแหล่งอาหารธรรมชาติ มีต้นไม้ออกผลตามฤดู ให้สุกหล่นมาให้กิน มีหญ้าร่มไม้ให้ขุ้ยเขี่ยและพักอาศัย แบบนี้ไก่พ่อพันธุ์แข็งแรงยั่งยืนครับ ประมาณว่าจัดเป็นรีสอรทให้พักผ่อนนะครับ หรือจัดแบบบ้านเล็กในป่าใหญ่
ข้อควรระวังการปล่อยไก่ตามธรรมชาติคือ ยุงครับ บริเวณที่มียุงเยอะ ๆ นี่เป็นอันตรายต่อไก่ด้วยนะครับ จะทำให้ไก่เป็นโรคมาลาเรีย ตอนนี้ก็ถือว่าสูญเสียตัวดี ๆ เหมือนกัน โรคมาลาเรียไก่เป็นแล้วไก่จะผอมหน้าซีด ผิวหนังซีด ๆ ไม่สดซื่นครับ
เราดูวิธีพ่อพันธุ์แล้วมาดูวิธีดูแลแม่พันธุ์บ้างครับ
แม่พันธุ์หลัก ๆ นี่หายากมากนะครับ พึงระวังว่ามันจะเสื่อมโทรมก่อนเวลาอันควร เพราะการใช้งานที่มากเกินไป ผมเคยมีแม่พันธุ์ที่เคยให้ลูกชนแสน ชนหมื่นมาก็หลายตัว แต่ก่อนเคยคิดว่าเราจะเร่งเอาลูกมันเยอะ ๆ เพื่อให้ได้ไก่เก่งเยอะ ๆ ดังนั้นจึงให้มันไข่อย่างเดียวโดยไม่มีเวลาพักผลคือ
เราดูวิธีพ่อพันธุ์แล้วมาดูวิธีดูแลแม่พันธุ์บ้างครับ
แม่พันธุ์หลัก ๆ นี่หายากมากนะครับ พึงระวังว่ามันจะเสื่อมโทรมก่อนเวลาอันควร เพราะการใช้งานที่มากเกินไป ผมเคยมีแม่พันธุ์ที่เคยให้ลูกชนแสน ชนหมื่นมาก็หลายตัว แต่ก่อนเคยคิดว่าเราจะเร่งเอาลูกมันเยอะ ๆ เพื่อให้ได้ไก่เก่งเยอะ ๆ ดังนั้นจึงให้มันไข่อย่างเดียวโดยไม่มีเวลาพักผลคือ
1. มันแก่เร็วครับ ปีเดียวดูเหมือนอายุ 3-4 ปี เพราะมันไม่เคยได้พักผ่อนเลยไข่ลูกเดียวครับ ร่างกายไม่ได้ฟื้นฟูพัฒนาอะไรมาก คงเหมือนคนนะครับท่านว่าอย่าหมกมุ่นเกินไปทำแต่พองามจะได้ไม่แก่เร็วครับ แต่ก็อย่าห่างนะครับให้มันเป็นไปตามทฤษฎีแห่งความพอเพียงพอดีประมาณนั้นครับ
2. นิสัยเปลี่ยนไปกลายเป็นแม่ไก่ที่ไม่เชื่อง บางตัวดุ บางตัวไม่ยอมกกไข่ บางตัวไม่ยอมเลี้ยงลูก บางตัวชอบทิ้งลูกไปนอนที่สูง หรือบางตัวไข่ไม่เป็นที่เป็นทาง สาเหตุหลักคือมันเครียดนะครับ เพราะเราไม่ทำตามแบบธรรมชาติ
ที่สำคัญเลยคือผลผลิตที่ได้จากแม่ไก่ไม่เป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ครับ คือพ่อ+แม่เดิมที่เคยให้ลูกเก่ง ราคาแพง พอเร่งผลิตพ่อเดิม+แม่เดิม ผลกลับเป็นว่าหาตัวเด่น ๆ สุดยอดเหมือนที่เยได้ไม่มี ส่วนมากจะเป็นฝีมือรองลงมา คือไม่ได้ระดับ 5 ดาว กลายเป็น 2-3 ดาว ประมาณนี้นะครับ นี่คือข้อสรุปที่เราค้นพบ ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นว่าแม้เราจะใช้พ่อแม่เดิมเร่งผลิต ผลผลิตที่ได้ก็คงไม่ถึงระดับเดิมหรือถึงได้ยากครับ
สาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าสายพันธุ์หรือพันธุกรรมของเรายังเป็นไก่ลูกผสมเป็นส่วนมากนั่นเอง โอกาสที่ยีนส์จะมาผสมกันเหมาะเจาะเหมือนตัวที่เคยได้มันไม่รู้ว่ามีความน่าจะเป็นมากน้อยเพีงใด อาจเป็น 1 ใน1,000,000 ก็ได้ เพราะยังไม่มีงานวิจัยบ่งบอกได้ เราเพาะจากพ่อเก่งแม่เก่งก็เพียงบอกแนวโน้มเท่านั้นว่ามันจะเก่ง คือความเป็นไปได้มีสูงครับ
ดังนั้นเมื่อท่านได้สายพันธุ์ดีไปสิ่งสำคัญคือท่านต้องรักษาให้ยาวนานเพื่อจะได้พัฒนาอย่างมีระบบครับ คือมีการจดบันทึกต่อยอดอย่างเป็นระบบผลผลิตจึงจะดีขึ้นเรื่อย ๆ
สรุปว่าเมื่อท่านได้แม่พันธุ์ดี ๆ มาแล้วควรทนุถนอมปล่อยให้มีการเลี้ยงลูกตามธรรชาติบ้าง อย่าขังมากเกินไป หรือผสมบ่อยเกินไป จะทำให้ไก่เสียนิสัย ที่สำคัญมันไม่สามารถรักษาแม่พันธุ์ให้มีความยืนยาวพอที่เราจะทำการผสมต่อยอดแบบไลน์บรีดได้ เพราะ 4-5ปีมันก็เริ่มไม่ไข่แล้วครับหากเราเร่งเกินไป ในขณะที่หากเราเลี้ยงตามธรรมชาติบ้างแม่พันธุ์อาจจะให้ลูกได้ถึง 8 ปีขึ้นไปครับ ช่วงฤดูฝนคือช่วงต้องปล่อยแม่ไก่และลูกให้หากินตามธรรมชาตินะครับ เพื่อไก่จะได้สมบูรณ์เพราะช่วงนี้มีมดแมงเยอะ แม่พันธุ์จะได้ถ่ายขน ซ่อมแซมสุขภาพให้สมบูรณ์ ดังนั้นแม่พันธุ์มือหนึ่งช่วงนี้ต้องปล่อยแล้ว (และขอนำเสนอไก่แชมป์เงินล้าน...!แถวโซนอิสานบ้างนะครับ)
2. นิสัยเปลี่ยนไปกลายเป็นแม่ไก่ที่ไม่เชื่อง บางตัวดุ บางตัวไม่ยอมกกไข่ บางตัวไม่ยอมเลี้ยงลูก บางตัวชอบทิ้งลูกไปนอนที่สูง หรือบางตัวไข่ไม่เป็นที่เป็นทาง สาเหตุหลักคือมันเครียดนะครับ เพราะเราไม่ทำตามแบบธรรมชาติ
ที่สำคัญเลยคือผลผลิตที่ได้จากแม่ไก่ไม่เป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ครับ คือพ่อ+แม่เดิมที่เคยให้ลูกเก่ง ราคาแพง พอเร่งผลิตพ่อเดิม+แม่เดิม ผลกลับเป็นว่าหาตัวเด่น ๆ สุดยอดเหมือนที่เยได้ไม่มี ส่วนมากจะเป็นฝีมือรองลงมา คือไม่ได้ระดับ 5 ดาว กลายเป็น 2-3 ดาว ประมาณนี้นะครับ นี่คือข้อสรุปที่เราค้นพบ ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นว่าแม้เราจะใช้พ่อแม่เดิมเร่งผลิต ผลผลิตที่ได้ก็คงไม่ถึงระดับเดิมหรือถึงได้ยากครับ
สาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าสายพันธุ์หรือพันธุกรรมของเรายังเป็นไก่ลูกผสมเป็นส่วนมากนั่นเอง โอกาสที่ยีนส์จะมาผสมกันเหมาะเจาะเหมือนตัวที่เคยได้มันไม่รู้ว่ามีความน่าจะเป็นมากน้อยเพีงใด อาจเป็น 1 ใน1,000,000 ก็ได้ เพราะยังไม่มีงานวิจัยบ่งบอกได้ เราเพาะจากพ่อเก่งแม่เก่งก็เพียงบอกแนวโน้มเท่านั้นว่ามันจะเก่ง คือความเป็นไปได้มีสูงครับ
ดังนั้นเมื่อท่านได้สายพันธุ์ดีไปสิ่งสำคัญคือท่านต้องรักษาให้ยาวนานเพื่อจะได้พัฒนาอย่างมีระบบครับ คือมีการจดบันทึกต่อยอดอย่างเป็นระบบผลผลิตจึงจะดีขึ้นเรื่อย ๆ
สรุปว่าเมื่อท่านได้แม่พันธุ์ดี ๆ มาแล้วควรทนุถนอมปล่อยให้มีการเลี้ยงลูกตามธรรชาติบ้าง อย่าขังมากเกินไป หรือผสมบ่อยเกินไป จะทำให้ไก่เสียนิสัย ที่สำคัญมันไม่สามารถรักษาแม่พันธุ์ให้มีความยืนยาวพอที่เราจะทำการผสมต่อยอดแบบไลน์บรีดได้ เพราะ 4-5ปีมันก็เริ่มไม่ไข่แล้วครับหากเราเร่งเกินไป ในขณะที่หากเราเลี้ยงตามธรรมชาติบ้างแม่พันธุ์อาจจะให้ลูกได้ถึง 8 ปีขึ้นไปครับ ช่วงฤดูฝนคือช่วงต้องปล่อยแม่ไก่และลูกให้หากินตามธรรมชาตินะครับ เพื่อไก่จะได้สมบูรณ์เพราะช่วงนี้มีมดแมงเยอะ แม่พันธุ์จะได้ถ่ายขน ซ่อมแซมสุขภาพให้สมบูรณ์ ดังนั้นแม่พันธุ์มือหนึ่งช่วงนี้ต้องปล่อยแล้ว (และขอนำเสนอไก่แชมป์เงินล้าน...!แถวโซนอิสานบ้างนะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น